برای حق

بیمار علی به چشم خوابش نرسد
مخمور شود اگر شرابش نرسد...،

خوابش برسد، اگر شرابش برسد
فردا نرسد! اگر جوابش نرسد

2 خردارد 1392

فَت

از مصلحت نظام راحت شده ایم
تا پشتِ شعارِ جلسه Fat شده ایم

چون جای گشایش رَهی بر مردم
درگیر بزرگراه ِ دولت شده ایم

1 خرداد 1392

رأی

اگر رأی تو سودی داشت ما را
که ما را کس نمی نامید: خود رأی

29 اردیبهشت 1392

شعر و شعور

شاعران نقطه پرگار شعورند ولی
شعر گوید چه شعاعی بدهد این گِردی!؟

22 اردیبهشت 1392

جام

منی که جام ِ تو شوم
به دست رام ِ تو شوم

باده بریز توی ِ من
بلکه به کام ِ تو شوم

پی نوشت:
1. منظور از «باده» همان «چای» است، فکر بد نکنید! :)
2. تاریخش مربوط به چند سال پیش، و اینکه از این ها زیاد داشتم؛ هاردم سوخت و دیگر برنگشتند! :(

گلایه

بنشین و بریز دانه دانه
گریان بپسندمت؛ نخندی!

اصلا منشین! بخوان ترانه...
اَه اَه چه ترانه ی چرندی!

:)
5 اردیبهشت 1392

معصوم

تلفظ واژه ی «بی شرمی»
از میان لبهایت هویدا نیست
اصلا به چهره ات نمی آید،
زیبا نیست!

غروب پنج شنبه
29 فروردین 1392

نقاشی از: حسین احمری

حسرت

می روی و نمی رود، از سر من صدای تو
از نظرم نمی شود، لحظه ی بای بایِ تو

روی تو در مقابلم، عطر تنِ تو در دلم
کهنه به تن نمی شود، مانده به جا ردایِ تو

منزل سالها تویی، محفل بی ریا تویی
مسکنِ من نمی شود، جایِ تهی ز جای تو

بس که دویدم از پیَ ات، از پی جایِ خالی ات
چون که نیافتم شدم، در پس ردّ پایِ تو...

هیچ نبود از تو اثر، هیچ نشانه ای دگر،
جز غمِ اهلِ راهت از، ناله ی های های تو

آغازین ساعات 29 فروردین 1392
برای نقاش این اثر: حسین احمری

بِکر

آنقدر خطر کردم و تعریف نمودم
تا شهره و هم بستر صد شهر خطر شد

هر بذر که در باغچه ی خلوت خود کِشت
هر چشم و نگه در طلبش، دست و تبر شد

26 فروردین 1392

سید شهیدان اهل قلم

شیدایی جشن لاله ها را دیدم
سرخی ردای شهدا را دیدم

از قاب نگاه راوی جبهه عشق
در متن صدا رنگ خدا را دیدم

برای شهید آوینی

20 فروردین 1392