انتخابات

برای آنهایی که احساس تکلیف از آستین کت-هایشان بیرون زده:

انگار رسالت جهان در ید اوست
آبیّ ِ زمین و آسمان در ید اوست

در جشن و عزای آدمی «خوشوقت است!»
بخشیدن و اتخاذ جان در ید اوست

20 فروردین 1392

اصالت هنر

هنـر باید تکانت دهد،

نه آنکه بنشینی

و از میان ابری غبار بگویی:

«احسنت!»

برای عسل بدیعی

کبد،

      کلیه

قلب،

       ریه

             تنها اینها را دارم!

 برای زنده ماندن،

                        آیا کافی نیست؟

تکنولوزیستی یا مُردگی؟

نه سلامی، نه علیکی
نه ز سوی یار پیکی

نه نوای ساز و سوری
نه تولدی، نه کیکی


دوم فروردین 1392

پس نبشت:
بشر امروز بیش از احساس نیاز به پیامک و تلفن و این دست ساخته های جبر تکنولوژی -که این نوع زندگی را «تکنولوزیستی» و به عبارتی دیگر «مردگی» می ناممش- به حضور نیازمند است و خود نمی داند که این درد، همان مرضی است که چند دهه گریبانش را گرفته و هر روز بهر درمانش، پاچه و یقه ی شخصی دیگر، غیر از خویش را مورد عنایت قرار می دهد.
و اگر ندانیم و نشناسیمش، که شایسته مان، همان حال است؛
اما و دریغا که بدانیم و میل به ندانستن کنیم!

پسته

رویش بنگر نگاه نازی دارد
با جیب بشر سوز و گدازی دارد

گه عزم سکوت و گاهِ دیگر خندان
این پسته ی بی شرم چه رازی دارد؟

27 اسفند 1391

 

میلاد عمه ی سادات

امشب به جهان ثانی حیدر آمد
از حجت دین حجت دیگر آمد

تا زنده شود خون شهیدان غریب
بر خون خدا چشمه کوثر آمد

 

26 اسفند 1391

دیدار

آمدم اما چه تنها آمدم

از مصیبت سوی غم ها آمدم

در پس خود شام ویران دیده ام                             روی نی قاری قرآن دیده ام

ساقی لب تشنه گریان دیده ام                            یا اخا از پیش سرها آمدم

ای برادر پرسی از موی سپید                            و از خمیده قامت زینب چو بید

شام و کوفه کینه ها از ما شدید                                 از میان سنگ اعدا آمدم

من سپر بهر تن طفلان شدم                                هر نفس آلام محزونان شدم

دست بسته راهی میدان شدم                                 بعد رزمی پر ز غوغا آمدم

ظالمی رخسار دختت را کبود...                          کانچنان، پیدای تاریکی ربود

نور مادر التیام و چاره بود                                        بعد دیدار دو زهرا آمدم

........................................

پی نوشت:
این شعر را در صفر 89 برای اربعین حسینی سرودم تا دوستانم در هیئت بخوانند. شما هم اگر مداح هستید و در هیئت تان خواندید، یاد ما هم باشید و دعا کنید که عنایت شود تا از این اشعار بیشتر بسرایم.