اصالت هنر

هنـر باید تکانت دهد،

نه آنکه بنشینی

و از میان ابری غبار بگویی:

«احسنت!»

تکنولوزیستی یا مُردگی؟

نه سلامی، نه علیکی
نه ز سوی یار پیکی

نه نوای ساز و سوری
نه تولدی، نه کیکی


دوم فروردین 1392

پس نبشت:
بشر امروز بیش از احساس نیاز به پیامک و تلفن و این دست ساخته های جبر تکنولوژی -که این نوع زندگی را «تکنولوزیستی» و به عبارتی دیگر «مردگی» می ناممش- به حضور نیازمند است و خود نمی داند که این درد، همان مرضی است که چند دهه گریبانش را گرفته و هر روز بهر درمانش، پاچه و یقه ی شخصی دیگر، غیر از خویش را مورد عنایت قرار می دهد.
و اگر ندانیم و نشناسیمش، که شایسته مان، همان حال است؛
اما و دریغا که بدانیم و میل به ندانستن کنیم!