کتابی که این بار میخواهم معرفی کنم، «آواز لال» است
از شاعر بزرگ آیینی، «محمد سهرابی»؛
بخوانید و مست شوید:
شد ز نام دگران گرچه مکدر گوشم
خورد از نام علی قند مکرر گوشم
پشت من قنددهانی زده گویا حرفی
که ببندد همهشب لایه ز شکّر گوشم
هرکسی نام تو را برد شنیدم به دو گوش
میبرد فیض زبان را دو برابر گوشم
مدح بیباک تو از پردهدری کم نگذاشت
بگذریم این که نزد رو به رفوگر گوشم
گوش استادهام از کودکیام نام تو را
زآن اقامه که ز لب ریخت پدر در گوشم
گوش چپ نیست کم از راست که در میلادم
دو سِری خورده می از نام علی هر گوشم
از شاعر بزرگ آیینی، «محمد سهرابی»؛
بخوانید و مست شوید:
شد ز نام دگران گرچه مکدر گوشم
خورد از نام علی قند مکرر گوشم
پشت من قنددهانی زده گویا حرفی
که ببندد همهشب لایه ز شکّر گوشم
هرکسی نام تو را برد شنیدم به دو گوش
میبرد فیض زبان را دو برابر گوشم
مدح بیباک تو از پردهدری کم نگذاشت
بگذریم این که نزد رو به رفوگر گوشم
گوش استادهام از کودکیام نام تو را
زآن اقامه که ز لب ریخت پدر در گوشم
گوش چپ نیست کم از راست که در میلادم
دو سِری خورده می از نام علی هر گوشم