حبس ِ پلک

پرتاب کمان تو زمین-گیرم کرد
شلاق سیاه گیسویت پیرم کرد

جرمم گره میان ِ ابروها بود
انداخت به حبس ِ پلک و زنجیرم کرد

22 آذر 1392

عرشه

عمری‌ست که پشت پا به ایمان زده‌ایم
دست رد خود به سینه‌ی جان زده‌ایم

 

سکّان به خروش رعد می چرخانیم
ما عرشه‌ی ناخدای طوفان زده‌ایم
 

 

پرستو

[برای مرحوم قیصر امین پور]

در شعر، نشان عشق را می خوانم
ابروی کمان عشق را می خوانم

از قول دهان یک "پرستو" هر شب
"دستور زبان عشق" را می خوانم...

پس نبشت:
1. «به قول پرستو» و «دستور زبان عشق» نام دو کتاب مرحوم امین پور.
2. و نیز فاتحه ای نثار روح پاک ایشان!

طلوع

از طول شب فراق کم خواهد کرد
بر دفتر شاعران ستم خواهد کرد

دستی که به پای نور بالا برده
پُشتی که برای صبح خم خواهد کرد

1 آبان 1392

مشتی و ساقی

مشتی! پدرم درآمده کاری کن
تلخ است شراب عمر، همکاری کن

تا ظنّ غلط نبرده بر من ساقی،
یک جرعه برای من فداکاری کن

22 مهر 1392

تیغ و کمان

ای وای اگر زمان به دادم نرسد،
فرمان ندهد: «امان!»، به دادم نرسد

آرایش ِ حمله دارد این ابروها...
«تیغ» است؛ اگر «کمان» به دادم نرسد

19 مهر 1392

مختار

مختار تویی!
تیر بارانم کن!
مشمولِ قساوتِ سوارانم کن

بر وسعت عاشقی بهارانم کن
ای ابرِ بهانه گیر!
بارانم کن!

30 شهریور 1392

باران

[برای آن! دانش آموز]

میدان نبرد چترها با باران؛
در رزم ِ زوال ِ زندگی تا باران...*

صد مشق نوشته ایم: بابا، باران!
یک بار نخوانده ایم حتّی: «باران»

* تا باران بند بیاید!
30 شهریور 1392

مشتی

پُشتی و گلیم و سقفِ آبی داری
مشتی! تو عجب صفای نابی داری!

امّید کنار دست تو لم داده
اینجا خبری نیست! طنابی... داری؟

19 مرداد 1392

آش ترشی

پایان ِ مسرّت ِ مضاعف، اشک است
بر قحطی ِ چندساله، کافی مشک است

اینها همه جای خود ولیکن کشک است!
وقتی دو سه کاسه آش ترشی داریم...

:))
12 مرداد 1392