مادر زن

نشود آش ِ کسی، آنچه که مادر پخته
زی-ذیان را وجبِ روغن ِ مادر زن بس!

:D
سحرِ 21 تیر 1392

رمضان مبارک!

خرما و پنیر و چای شیرین

شیرین تر از این سه چیست در دین؟

کشک

شنیدم شرحه شرحه اشک داری
دو چشمونی درونِ مشک داری

در این وضعیتِ «شُله قلم-کار»!
زبان قاصری چون کشک داری

9 خرداد 1392
برای آن نامزدِ پر شوخ و شَنگ

فَت

از مصلحت نظام راحت شده ایم
تا پشتِ شعارِ جلسه Fat شده ایم

چون جای گشایش رَهی بر مردم
درگیر بزرگراه ِ دولت شده ایم

1 خرداد 1392

رأی

اگر رأی تو سودی داشت ما را
که ما را کس نمی نامید: خود رأی

29 اردیبهشت 1392

شعر و شعور

شاعران نقطه پرگار شعورند ولی
شعر گوید چه شعاعی بدهد این گِردی!؟

22 اردیبهشت 1392

جام

منی که جام ِ تو شوم
به دست رام ِ تو شوم

باده بریز توی ِ من
بلکه به کام ِ تو شوم

پی نوشت:
1. منظور از «باده» همان «چای» است، فکر بد نکنید! :)
2. تاریخش مربوط به چند سال پیش، و اینکه از این ها زیاد داشتم؛ هاردم سوخت و دیگر برنگشتند! :(

گلایه

بنشین و بریز دانه دانه
گریان بپسندمت؛ نخندی!

اصلا منشین! بخوان ترانه...
اَه اَه چه ترانه ی چرندی!

:)
5 اردیبهشت 1392

پسته

رویش بنگر نگاه نازی دارد
با جیب بشر سوز و گدازی دارد

گه عزم سکوت و گاهِ دیگر خندان
این پسته ی بی شرم چه رازی دارد؟

27 اسفند 1391