مشتی

پُشتی و گلیم و سقفِ آبی داری
مشتی! تو عجب صفای نابی داری!

امّید کنار دست تو لم داده
اینجا خبری نیست! طنابی... داری؟

19 مرداد 1392

آش ترشی

پایان ِ مسرّت ِ مضاعف، اشک است
بر قحطی ِ چندساله، کافی مشک است

اینها همه جای خود ولیکن کشک است!
وقتی دو سه کاسه آش ترشی داریم...

:))
12 مرداد 1392

«فزت و ربّ الکعبه»

شب، کوچه، دو چشم منتظر پشت در است
شب، خانه، دو چشم غرق خوناب سر است

یک چاه پر از نوازش دلتنگی ست
صد کوفه یتیم دستهای پدر است

سحرِ 7 مرداد 1392